Det nye året 2017

Då er nyeåret i gong,

idèane til blogginnlegg står 

ikkje akkurat i kø,

men forhåpentlegvis vil eg kome på glid etterkvart.

I dag satsar eg på blomster og vêret.

Siste veka har det vore både

regn, storm, mange varmegrader,

og snø.

I dag er det kuldegrader.

Med andre ord, det er ikkje kjedeleg.

Utfor døra står denne

Julerose - Helleborus 

Litt sliten av vêret,

men den "står an av"...

Hortensiaen står i ei lita krukke ute framleis.

Slike planter er fine 

i alle stadier.

Slik er det med mennesket også,

alle aldrar har sin sjarm :)

Flower Wednesday

I like

Glimt frå hagen

Me er velsigna med nydelege haustdagar,

sol og klar himmel om dagen,

kaldt og rim om natta.

I hagen står dei trufaste plantene

Blå hagehortensia

har blomstra i mange veker.

Kinasøte er kjærkome blikkfang 

denne tida.

Eg nyt den lysande blåfargen.

Sedum, den fine haustplanta er

godt likt av insekta.

Rim på marka er

eit vanleg syn i oktober.

Den fine hausten gjer ventetida på 

 sommar, sol og varme 

kortare.

Og takk for det.

Flower Wednesday

I like

Haustfarga utfor døra

I like

image-in-ing

Flower Wednesday

Gold

Skywatch-Friday

image-in-ing

I like

Eg lika

å sjå på det 

gamle huset i Eidsgata

på Nordfjordeid

Her er ein sjarmerande butikk

med forskjelleg,

som utstyr og stoff til lappeteknikk,

 fine interiørting og

masse meir.

I like

Nytt skip

er levert frå

Kleven Verft i Ulsteinvik

Edda Freya

150 m langt og

svært avansert konstruksjonsskip

er levert til 

Østensjø Rederi

Eg er stolt over Kleven verft,

som ligg 1 km frå her eg bur.

Verftet er ein stor arbeidsplass

 og grunnpilar i 

kommuna vår.

Eg tillet meg å låne eit bilde

frå Wikipedia av

verftet

På bildet viser heimstaden min

øverst i høgre kant av bildet.

I like

Sæterliv i Aldalen

Sel = seterhus med soverom, kjøken og 

mjølkerom 

Mor mi var frå Hjartåbygda i Volda kommune.
Ho var fødd i 1925
Garden Åsen ligg midt i bygda.
I tillegg til dyrehald hadde
dei einaste telefonapparatet i bygda
som gjorde at ho og syskena
gjekk med telefonbod til
folk på gardane rundt og langt inn
i Austefjorden.
Sæterdrift var ein viktig del av jordbruket.
Det var lite beite for dyra vår og haust,
men på sætra i Aldalen vart det
tidleg grønt. 
Frå tidleg i juni flytta dei buskapen dit og dei
var der vanlegvis i 12 veker.
Mor mi fortalde at dei var 9 jenter med
ansvar for kvart sitt sel og dyr.

 Ho begynte å sætre det året ho gjekk for presten
som 14 åring.
Då hadde ho ansvaret for kyr som ho henta 
frå marka om kvelden og  mjølka dei.
Mjølka vart frakta til bygda 
med handkjerre, ei strabasiøs ferd
i ulendte råser.
Der var ikkje elektrisitet så ho fyrte i omnen,
varma vatn for å vaske mjølkespannene,
så til elva for å skylje dei.
Ho fortalte om kor mørkeredd ho var når
ho sto ved elva.
Det var fortalt ei spøkelsehistorie om ei jente
for lenge sidan, ho hadde
fått eit barn i løynd, og grave det ned
på andre sida av vatnet.
Om kveldane høyrde dei skrik derifrå....
Ho fortalde at ho brukte å synge høgt medan ho var
ved elva for å overdøyve lyden.
I ettertid fekk ho vite at skrika kom frå ein fugl
som ho kalla Mekregauk.

Dei 9 jentene sat oftast i lag laurdagskveldane,
og det kom gjerne besøk frå bygda.

Mor mi fortalde at sætrelivet var travelt,
men ho likte det.
"Det var med på å forme oss, og 
gjere oss sjølvstendige "

På dette bildet står mor mi
nr 2 frå venstre.
Systra hennar, tante Agnes er fem år
eldre og sit på vogna med
hatt og paraply.
Ho såg dei kanskje vel avgarde,
etter å ha sætra i mange år,
og no overlet ansvaret til systra. 

Her står mor mi nr 3 frå høgre.

Selet i Aldalen 

 er halde godt ved like av syskenbarnet mitt.

I min barndom var me på søndagsturar
til Aldalen,
hadde med niste og kosa oss 
i mange timar medan mamma fortalde
 interessant frå ungdomstida si.

I like

link-your-stuff-party

Kulltreff

Som eg skreiv 

her

skulle eg ha kullingar på besøk

Åtte damer (ni med meg) i sin beste alder,

no er alle pensjonista og kan 

sjå tilbake på

eit langt yrkesliv

som sjukepleiarar.

Praten går frå første minutt,

me har mykje å snakke om,

alltid !

Eg hadde gjort alt klart før dei

kom med ferja over fjorden og

biltur hit ut på øyane.

Serviettar bestemte kva blomster

eg skulle ha på bordet,

greiner av plommetreet

hadde nesten same

blomstrane

Eg serverte ei gryte med blant anna

torsk og laks

med ris og heimelaga

focaccia til.

Som alltid når me er samla flyg

timane fort avgarde,

dei skulle rekke ferje og

måtte bryte opp

lenge før me hadde prata ferdig :)

Takk for ein kjekk kveld i lag.

Ps.

Eg skreiv eit innlegg om kulltreffet

som me hadde i

 Dubrovnik september 2013

her

I like

Narcisser

er utsprotne i hagen no.

Eg hadde berre iPhonen å 

ta bilde med 

så gjesten på blomen

fekk ikkje godt nok bilde av seg...

I like

Koppetvoger i vårfarge

Strikka i garnet Tuva.

Fargen friska opp.

I like

Vårblomar

På tur i den fine 

vårdagen 

openberra det seg

nydelege skattar 

i vegkanten

Hestehov

Kusymre

Det er den draumen

Det er den draumen me ber på
at noko vedunderleg skal skje,
at det må skje -
at tidi skal opna seg
at hjarta skal opna seg
at dører skal opna seg
at berget skal opna seg
at kjeldor skal springa 
at draumen skal opna seg,
at me ei morgonstund skal glida inn
på ein våg me ikkje har visst um.

Olav H. Hauge

I like

Solnedgang 10. mars

Etter ein strålande marsdag med

opp til 10 varmegrader 

var solnedgangen 

denne:

After a great day it was this sunset

 at my home place.

I like

Skywatch-Friday

Utsikta mi

I like my view

 ♥

I like

Skywatch-Friday

Snøhole

Det har snøa tett heilt sidan søndag,

så det har blitt lite uteaktivitetar.

I går og i dag har me prøvt

oss i slalombakken,

men det går ikkje lang tid 

før det ikkje er kjekt lenger.

I går kveld var veret såpass at 

barnebarna vart freista til å bygge 

snøhole  i den

svære brøytekanten

utfor hytta.

Dei to minste bygde på si hole

rett utfor hytteglaset og

var lette å sjå.

Farmor er ikkje så glad i snøholebygging,

det er slett ikkje ufarleg,

men eg forstår at barna har det kjekt.

Dei to eldste laga ei skikkeleg hole og 

etter at dei var ferdig 

sette dei ut levande lys.

Det høyre med til historia at i dag 

er hola sterkt redusert 

på grunn av all snøen.

Dei hadde det kjekt medan dei heldt på

og ingen ting er betre 

enn glade barnebarn.

I like

Blåbærlyng

I juleferien på hytta 
plukka eg ein 
bukett  blåbærlyng 
på ein snøfri flekk i marka,
og sette i vase inne.

Første helga i januar då me kom til hytta
var det knoppar på lyngen

Neste gong var det gått tre veker,
då såg den slik ut.

Etter seks veker 
i hyttestova har buketten tørka litt inn,
men er det ikkje 
starten på eit bær eg ser  ??


I like

Evighetsprosjektet

er i bevegelse.

Eg lika at eg har begynt å 

hekle saman ruter i lappeteppet.

som du ser her

Eg lika dei fine tulipanane 

og lyset frå den kvite vinteren utanfor.

Og så lika eg at i dag skal eg til

Volda på Hjartetrim.

I like

Trening

Hilde-Marie og eg

har trena i lag to dagar i veka sidan 1998.

På kveldstid medan me var yrkesaktive.

Frå kl. 10 og utover etter at me vart pensjoninstar

Det har blitt nokre ufrivillege pausar innimellom

av ulike årsaker, men

me har aldri mista lysta og gleda ved

å trene.
Eg set stor pris på å ha faste avtalar,
då er det ikkje så lett
å sluntre unna som når ein skal
trene åleine.

Måndag 4. januar starta me på att med friskt mot

etter pause siste tre-fire mnd.

og minkande formkurve.
(for min del iallfall)

Først gjekk me 1,5 time 

 på fjellvegen i 

4-5 minusgrader og sol.

Sola titta fram mellom fjella før ho

gøymde seg bak Løsethornet.

Det var stilt, berre ein bil å sjå.

Og fly på veg mot aust,

 over Hammarstøylvatnet og 

Sunnmørsalper.

Etterpå køyrde me til

Aktivsentret i Ulsteinvik sentrum,

der me bruka å trene styrke omlag ein time.

Dei neste tre månadane blir det litt endring

 då eg skal vere med på

 hjartetrimmen ved Volda sjukehus

tirsdagar og torsdagar.

Eg vona at forma skal bli i betre utover våren,
enn den er no. 

I like

Andrè 45 år

Det er på ungane ein forstår at ein begynner

å bli opp i åra ...

Eldsteguten Andrè er 

45 år i dag.

Kjekk kar ! 

Psykiatrisk sjukepleiar,

gift med Renathe og har jentene

Celina Marie, Leah Sofie og Ella Victoria.

Han vart født på Volda Sjukehus 17. desember 1970.

På den tida var det ikkje noko som heitte fødselspermisjon 

så eg gjekk rett frå medisinsk avdeling, der eg

jobba som sjukepleiar,

og bort på fødeavdelinga.

Det er ei lygn å seie at han kom fort......

men eg skal spare dokke for detaljar :)

Ei veke etter, på sjølvaste julaftan, kom me

heim til leiligheit på loftet hos foreldra og syskena mine.

Den flottaste og beste julegåva

for alle den jula.

Gratulere med dagen Andrè !

Klem frå mamma

I like

Lammerull

Er tradisjon å lage til jul.
Utbeina side med kotelettrand frå lam blir krydra og salta og
putta i nettingstrømpe.
Etterpå ligg den i lettsaltlake 5 døgn (eg trur den rosa fargen kjem av det)
Så heng den ca ei veke på loftet for å bokne (lett speking).
No er den kokt, pressa og klar til bruk.
Etter smaksprøve blir den raskt putta i frysaren
til me tek den opp og nyt den på frukostborda i jula.

I like



Posted using BlogPress from my iP

Figgjo Vulcanus

Eg var så heldig å få denne 

fine Figgjo Vulcanis,
eldfaste skål med lokk

av svigerinne Siv-Marit som hadde
kjøpt den i Danmark.

Eg likar  den godt
og vart kjempeglad for å få den.


I like