Kull 20
tok sjukepleieutdanninga i Molde
1967 til 1970
Me har hatt kulltreff fleire gongar gjennom åra.
Denne gongen reiste 16 av oss på 5-dagers tur til
Dubrovnik i Kroatia,
også kalla Adriaterhavets perle (Lord Byron)
George Bernhard Shaw har sagt omlag slik:
" Om du vil sjå himmelen på jorda,
kom til Dubrovnik "
Gamlebyen i Dubrovnik er vakker,
med smale gater utan bilar og
massive murar i kring.
For å kome seg opp på muren må ein klatre
oppover lange bratte trapper.
Eg var dum nok til å kjøpe billett, men med
min skrekk for høgde var det berre å snu.
Eg rusla i dei trange gatene og
kosa meg til dei andre kom att etter
å ha sett byen i fugleperspektiv.
Ei av dei trange gatene.
Det er mange fastbuande i Gamlebyen,
her såg me klesvask til tørk
på snorene.
Gamlebyen er på UNESCO si
verdsarv-liste.
Den har vore beskytta mot åtak i tidlegare krigar,
men i 1991 etter oppløysinga av Jugoslavia
gjekk nabolanda Serbia og Montenegro til åtak
med bomber og granater og gjorde mykje skade.
I dag kan ein ikkje sjå så mykje spor etter det.
Mange land, der i blant Noreg hjelpte
til med oppatt-bygginga.
Ein av dagane tok me båt frå hamna
i gamlebyen til øya Lokrum som
du ser på bilda over.
Der bada me i det klare og reine
Adriaterhavet.
Kullingen Grete Misund hadde lagt opp den
innhaldsrike turen
ilag med reisebyrået Berg-Hansen.
I Dubrovnik hadde me svært god omvisning av guide som
snakka skandinavisk.
Både ho og sjåføren var flinke.
Me var ein dagstur over grensa til Montenegro,
der me vitja byane Kotor og Budva
Sjå kart over Montenegro her
Den gamle byen Kotor ligg i Kotor-bukta,
det næraste Adriaterhavet kjem ein fjord.
I Budva sto dette stativet med
"dødsannonser". Her kan innbyggarane
få informasjon om kven som er døde og
når dei skal gravleggast.
God idè, ikkje alle har aviser.
Begge desse byane hadde trange gater,
fleire kyrkjer og katedraler,
og vernande murar rundt.
Tur til Konavle-distriktet sør for Dubrovnik var ei stor oppleving.
Me vart yngst velkomne med godsaker som
tørka fiken og appelsinskal i tillegg til
ulike typer snaps og vin.
Dei møtte oss i sine tradisjonsrike drakter som er
særeigne for denne dalen.
Her fekk me sjå korleis dei tidlegare hadde
produsert mjøl og ulltøy.
Interessant at dei hadde gjort det omlag
sameleis som hos oss i tidlegare tider.
Etter omvisninga fekk me lunsj
med heimelaga skinke og ost,
og mykje godt å drikke til.
I ein liten landsby Gruda var me også på besøk hos
her fekk me blant anna sjå korleis dei produserer
silke.
Det var spennande å høyre om dette.
På bilde over ser du korleis silketråden blir dregen ut av
"puppene". Fleire kilometer silketråd frå kvar.
Utruleg artig, og vanskeleg å gi referat frå.
Kvinnene i distriktet går i draktene som vist ovanfor.
Bringestykka er brodert med bitte bitte små sting med
sjølprodusert silketråd,
og har ulik fargesamansetning utifrå
sivilstand.
Konavle er kjend for gamle tradisjonar
og her vart mykje skada under krigen på 1990 talet.
Tradisjonell mat i Kroatia er velmodna ost og
moden spekeskinke.
Det fekk me servert dei fleste stadar me var.
Det var mange gode måltid,
første kvelden åt me i ein familieeigd restaurant der
dei serverte lam som var tillaga på ein særeigen måte.
Aldeles nydeleg.
Høgdepunktet var middagen i Gamlebyen siste kvelden.
Eit utsøkt 4 retters måltid i restaurant Klarisa.
Me sat i bogegangen under open himmel.
Det var nokså mørkt så det var ikkje godt å fotografere.
(bilde frå restaurant Klarisa er lånt frå nettet)
Restauranten ligg i det tidlegare
klosteret St. Klara frå 13. og 14. århundre.
Restaurant Klarisa, tidligare kjent som Restaurant Jadran,
opna i 2011 etter ei total ombygging.
Guiden fortalde ei rørande historie frå klostertida:
I byen var det mange tenestejenter i arbeid hos
dei velståande. Ofte fekk desse barn som dei ikkje
hadde høve til å ta seg av.
Det var allment kjent at i klosteret gjekk
vaktene vekk frå porten kvar kveld ei lita stund frå kl 24.
Eit vindauge sto ope så jentene kunne legge frå seg
babyane sine for at dei skulle bli tatt vare på.
Det var ein opplevingsrik tur der
gleda over å vere i lag var stor.
Vennskapsbanda me knytte på internatet for over førti år sidan
blir sterkare for kvar gong me møtast.
Takk for dei kjekke dagane !
Anne-Mari
foto: Tor Berglie
Heidra med gode ord,
