Elv

Elvi mumlar

Lauv kjem

rusk kjem,

ris og stokkendar -

eg ber alt gladleg

på ryggen

so lenge eg orkar,

når eg ikkje orkar meir,

legg eg det att, det

fær venta

til ein annan gong.

Mest takksam er eg

for vass-sig og bekker,

dei aukar mi makt.

Kjem ei vill tverelv 

dansande,

tek ho mest 

pusten frå meg,

me skyt rygg

og kivest lenge, er det

ho eller eg

som held fram ?

Olav H, Hauge